Sigma is Shahin Najafi’s 13th album and it was released on July 16, 2022.

1 - Baraye Khandeh Naabat
Music: Shahin Najafi
Lyrics: Mazdak Nezafat
Mixing & Music Production: Babak Rezvani
Guitar: Romain Grude
Dyaloge, Inc.

​

برای خنده ی نابت
برای خنده ی نابت که مامن شادیست

برای موی رهایت که خلقِ آزادیست

برای بوی تنت که پس از قدم زدنت

دلیل رقص درختانِ مستِ آبادیست

برای چشم تو باید به زندگی جان داد

برای وصف تو باید به شعر میدان داد

بخند تا بشود درد را تحمل کرد

که با وجود دلی خون، جگر به دندان داد

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد

میان وحشت شب، جرأت از تو می گیرم

به احترام تو میایستد اگر دنیا، 

به احترام تو من ایستاده می میرم

قسم به قطره ی اشکی که روی گونه ی توست

قسم به ماهی لب هات در میان دو رود

که از نگاه تو باید هزار قصه نوشت

که از سکوت تو باید هزار قطعه سرود

مرا که یخ زدهام توی سینه ات بفشار

بهار شو! به زمستان سرد جامه بده

بپاش عطر خودت را میان هر شعرم

به نشر عشق در آثار من ادامه بده

قسم به سرو بلندت که خم نخواهم شد

میان وحشت شب، جرأت از تو می گیرم

,به احترام تو میایستد اگر دنیا

به احترام تو من ایستاده می میرم

--

مزدک نظافت

Baraye Khandeh Naabat
(For your Unique Smile)

For your unique smile, the shelter of joy it is

For your unveiled hairs, the creation of freedom it is

For your body’s aroma, which after a long walk

the reason behind the dancing of the village’s well-spirited trees, it is

For those eyes, the being itself ought to be given up to life, a living sacrifice

Letting the poem, roaming free, that ought to succeed, depicting thee

Smile! Make a way, for the agonies to be suffered

So, even with a wounded heart, further bites would be endured

I swear, on your cypress-height, which would never bend

In the midst of the night’s terror, valor-inducing, you tend

If the world is standing, in your ovation

I am the one, who would die standing, revering you

I swear, on that teardrop on your cheek

On your lips, the fishes treading between the two rivers (Miandoroud)

For, your gaze gives birth to a thousand tales, it ought to do so

For, your silence put a thousand poems to paper, it ought to do so

Embrace me, this frosted “I”, squeeze me through your heart

Be the spring! Pull a garment on, dress up the icy winter

Spray all over, my each and every poem, spread your perfume

Ceaselessly diffuse, throughout my body of work, permeate the love

I swear, on your cypress-height, which would never bend

In the midst of the night’s terror, valor-inducing, you are

If the world is standing, in your ovation

I am the one, who would die standing, revering you
--

Lyrics: Mazdak Nezafat
Translation: J. Gh

​

​

​

2 - Azar (feat. Golrokh Aminian)

Music & Lyrics: Shahin Najafi
Guitar: Romain Grude
Music Producing & Mixing: Babak Rezvani

Music Video:
Starring Leili Bazargan 
First Assistant Camera: Ingrid Sanchez
Steadicam Operator: Trevor Beeler & Nick Almanza
Gaffer: Byron Morse
Production Designer: Soheil Mosharaf
Director of Photography: Gionatan Tecle
Directed by Hamoun Dolatshahi
Produced by Studio Davar
Special thanks to Soheil Productions Corp
Sponsored by Anaar Urban Fashion
Dyaloge, Inc.

آذر

حواسم درگیره بی تو

می رونم تو مسیرِ بی تو

نمیشه نباشم به انتظارت

جهانم میمیره بی تو

می شد همون اول آذر بود دم در جلو رئیس

یه چاکرم نوکرم بیام و دولا خم روی میز

بشم مث بقیه و قی شه خفت از گلوم

یه کم ریش و رابطه داشتم که رام بدن تو

خودشون

یه در بود رو به دره

کوتاه بیا از مرامت گرگم باشی میشی بره

یه ذره درد نیس که بگی یکی دو روزه خوب شه

یه دریاس بی ماهی که فقط کوسه توشه

نوش جونت بابا نداشت تو هم فقیر باس بمیری

یا اینکه ببری از زندگی و تفنگ دس بگیری

ولی گلوله بو گل نمیده

همه حرفن عملا هیچ

فقط یکی هس که می مونه

فقط یکیه که می دونه

کسی خیرتو نمی خواد غیر اونکه دوست داره

یکی همیشه هس که ضرری هم باهاش سود میاره

یکی هس که شونه اس امنه سرت روی شونش

یکی هس که سرپناه بی کسیته روح خونه اش

یکی هس که رمز نجاته از این دیوونه خونه

تو سقوط زبونت هی اسمشو می خونه

یکی هس که به پای تو کویر میشه و می خشکه

یکی هس که گره هاتو وا می کنه تو هر مشکل

اونقد بزرگه که ضعفاتو تو روت نزنه

اونقد رفیقه که حرفاشو تو روت میزنه

اونقد هس که وقتی نیس حالت خراب بده

یکی هس که وقتی نیست فقط تویی و عربده

اونقد پاته که تا اونور دنیاهم بات میاد

اون می دونه که این راه یه همبغض و هم پا می خواد

وقتی چاه چشات خشک شده از زور گریه هات

وقتی جادهی پیش روت هر چی میری کش میاد

وقتی یخ زده رابطه ها، تو دلت به اون گرمه

اونکه با توئه تا نشکنی تو فشار زیاد

اونکه منطق وجودش با دیوونگیت جفته

اونکه لگد خورده از اسب اما از اصل نمی فته

--
شاهین نجفی

Azar

Without you, my senses are perplexed

I’m driving in the minus-you road

Not waiting for you, out of the question 

My world passes away without you

If it would be that first of November again, whence next to the entrance, facing the chief
Sycophantic gestures, chanting flatteringly, while bending all-over (his) desk

Becoming like others, spewing humiliation out of my throat

I wish I had some connections, an emblem, a turn of a hair of beard maybe, hence they would let me in

To become an insider

There it was, A doorway leading to a vale
Even if a wolf, backing off your ways, would turn you to a sheep

It isn’t a nuisance, not that kind of a pain to say it would go away in a day or two

It is a fish-less sea, only sharks looming in there

Bon appetite! It’s like father like son, so, either you must perish in destitution,

Or surrender your life, and taking up arms

Yet, guns and roses don’t smell the same, (aren’t of the same caliber)

Talk is cheap, all is none

There is only one who stays...

Only one who knows

No one is having a good will towards you, except the one who loves you

There is always that one who incurring a loss with is deemed profitable

That one who’s a shoulder to cry on, embracing your head in its safety net

The one, that for your loneliness, their home’s spirit places a shelter

There is the one who’s the rescue pass out of this madhouse

Whose name becomes a mantra, a prayer for you, during a fall

There is the one, going through desertification for you, someone who droughts

There is the one, who in each entanglement is untying your knots

So noble, to not rub your weaknesses in your face

Such a pal, to say their thoughts to your face

So present, that when not in their presence, you are devastated, unwell

There is the one, and when there isn’t, you’re only left with a yell

Like a foot, cleaving to you, walking to the other side of the world with you

Someone who knows empathy and fellowship are what this road asks for

At the time your eyes are a well, dried up under the tears

When the road ahead, is stretching forward with each and every step

And when the relationships, are all frozen up, Heart-warming they are, for you to place your trust

The one who stands (with you), so the heavy pressure won’t bring you down

The one, whose logic of existence echoes your crazy heart

The one who’s been kicked down by their mount, yet off their integrity they would not dismount

--

Lyrics: Shahin Najafi
Translation: J. Gh

​

​

​

3 - Shaere Chashmhat (feat. Babak Amini)
Music: Shahin Najafi 
Lyrics: Mazdak Nezafat
Arrangement & Guitar: Babak Amini
Bass: Attila Darvas
Drums: Randolf Jimenez
Mixing: Petros Babityan

Dyaloge, Inc.

شاعرِ چشم هات

می‌ شود بی‌ هدف به راه افتاد

تو اگر یار و همسفر باشی

می‌ شود خنده زد به غم، تو اگر

خیره در چشم‌ های تر باشی

که در اینجا نگاه‌ ها سردند

می‌ توانم به‌ جات بنویسم

هر شب از خنده‌ هات بنویسم

شاعرِ چشم‌ هات باشم و تو

!خالقِ صاحبِ اثر باشی

!چشم‌ های تو شاعرم کردند

می‌ توانم شرورتر باشم

یک قشون، گرچه یک نفر باشم

رو به صد نیزه بی‌ سپر باشم

تو اگر کوهِ پشت سر باشی

که مهم نیست لشکر آوردند!

می‌ گذارم که درد در بزند

سار از آشیانه پر بزند

باغبان هم به من تبر بزند

تو که سازنده‌ ی تبر باشی

تو نباشی درخت‌ ها زردند

مثل خورشید سر برآوردی

می‌روی تا دوباره برگردی

از پسِ شب طلوع خواهی کرد

که خودت علت سحر باشی!

همه از راه رفته برگردند

اگر این احتمال امکان داشت

یا که می‌شد به هرچه ایمان داشت

با دو تا چشمِ ناب معجزه‌ گر

بله، می‌شد پیامبر باشی

!حیف پیغمبران همه  مَردند

تو که دانای کلّ هر متنی

تو که معنای سلطه بر شعری

پس بعید است از غمِ این متن

از غم شعر بی‌ خبر باشی

بی‌ تو این واژه‌ها پر از دردند

!ای که بالت در آسمان مصلوب

! ای سکوتِ تو دشمنِ آشوب
توی آغوش خود اسیرم کن

که در این حبس، بال و پر باشی

!همه دنبال سنگ می‌گردند
--

مزدک نظافت

Shaere Chashmhat
(The Poet of your Eyes)

Start a journey, purposelessly, it could be done

If you’d be the companion, the friend to be on

Laughing at sorrow, it could be grasped, If…

...into my teary eyes, you’d stare

Since, where we are at, they are cold, all the looks, cold as the ice

In your stead, I could write

About your smile, at every night

The poet of your eyes, I would be, and you

...are the one, who would create, the creator, out of thin air!

A poet I became, by those two, which are your eyes

More evil, I could become

An army, consisted of one

Without a shield, hundreds of spears, facing my eye

If, you’d be the mountain, holding my back, shore up the rear (If, you’d hold my back, shoring me up, like a mountain chain)

Even if they enlist, all the infantries, that would be nice!

I’d let the pain, to knock on the door,

And the starling, to fly away, out of his home

For the gardener, to put his axe, into my bone

If you’re the one, by whose hands, the axe, has been made

When you’re not present, all the trees, would turn yellow, meet their demise

Like the sun, you’ve risen

You’d go away, only to be, back again

Following the night, you’d appear

To become the cause, for the dawn, kick off the day!

All would return, from the route, which they have crossed

If this probability, would’ve been possible

Or, having faith in something, would’ve been plausible

With those marvelous eyes…

...a prophet you could’ve been, yeah, that you’d may

Yet, the prophets, all they were men, that’s a pity, oh alas!

You, who for each writing, every text, possess omni-science

Over the poems, you are the essence, of asserting dominance

So, it’s not expected of you, not to sense the sorrow, within this verse,...

...not knowing the poem, and its innate, sense of the pain

All these phrases, are filled, full of the pain, when you’re lost

Hey you! whose wings in the sky, are crucified!

Hey you! whose silence, troubles the foes, making them all, fit to be tied! 

Captivate me! Inside your arms

So, you’d be the wing, for flying away, out of this jail

All are looking, for them stones, all to be tossed!
--

Lyrics: Mazdak Nezafat

Translation: J. Gh
 

4 - 209
Music: Shahin Najafi
Lyrics: Shahin Najafi & Mazdak Nezafat
Mixing: Petros Babityan

Dyaloge, Inc.

۲۰۹

تو که می‌شناسی درد تو شعرامو

تو که می‌فهمی معنی ایهامو

تو که با رنج کشیدی بدن زخمی‌ مو

تو که دیدی یه شبه برف رو مو هامو 

بدنم‌ مهلکه‌ ی شیهه‌ ی شلاق شد

من اگه خسته شبیه تن ایران بودم

من اگه لحظه‌ ی پایانیِ  انسان بودم

خاطراتِ تو منو زنده نگه داشته هنوز

وسطِ بی‌ تو‌ ترین نقطه‌ ی زندان بودم

 که به یادِ تنِ گرم تو تنم داغ شد

با لبات فاتحه‌ ی هر غمیو می‌خونم

من به آرامش وحشی چشات مدیونم

یه پناهنده‌ ی ترسیده‌ ی تنهام اما

پشت مرز تن تو تا به ابد می‌ مونم

منو از این غم جاودانه آزاد کن

تو که باشی پیش من خنده به دردا می‌ زنم

حتی اون لحظه که از شکنجه‌ ها جون می‌کنم

تو دلیلِ سبزِ ریشمی تو خاک این کویر

چرا خم شه قامتم، زرد بشه روح و تنم؟

که جواب موندنم ارّه سر ساق شد

اگه فردایی باشه من با تو می‌ سازم

برد من وقتیه که … به تو می‌بازم

توی این روزای شوم، شده کل آرزوم

روز آزادی بیاد حبس بشم تو بغلت

بین دستات برسم به اوج پروازم

با لبات فاتحه‌ ی هر غمیو می‌خونم

من به آرامش وحشی چشات مدیونم

یه پناهنده‌ ی ترسیده‌ ی تنهام اما

پشت مرز تن تو تا به ابد می‌ مونم

منو از این غم جاودانه آزاد کن

--

مزدک نظافت
شاهین نجفی

209

The one who senses the anguish within my poems, ‘tis you

The one who perceives what double entendre is, ‘tis you

The one who painfully carried over my wounded body, ‘twas you

The overnight snow on my roof, ‘twas you who saw

And you saw, when my body became the slaughterhouse of the neighing whip 

If I were exhausted, ‘twas Iran’s figure that I was resembling

If I were, the exact last moment of the human being

Still there are your memories, which have kept me alive

Incarcerated, in the middle of that prison, where ‘twas most devoid of you, most without

That’s when my body fired up, recollecting your warmth

Using your lips, I would sing for each sorrow, a requiem

I am indebted, to your eyes, their peaceful wilderness

A fearful, lonely refugee I am, and yet,

...behind the borders of your body, for eternity I’d stay

Unfetter my feathers! Out of this misery, that is endless

With you at my side, I would laugh at the pains (putting a laughter-balm on the pains)

Even at the time that I’m suffering the tortures

You are the sprouting ground for my roots, to be cultivated beneath the sands of this desert

Why would I bend? Why my body, my soul, would turn yellow, and decay?

For, a saw on the chin becomes, the reward for me to stay

If there is a tomorrow,'tis you who I would built it with

Is for the day the freedom comes, and I’d be imprisoned, in your arms

And in your embrace, I would come by, the peak of my flight

Using your lips, I would sing for each sorrow, a requiem

I am indebted, to your eyes, their peaceful wilderness

A fearful, lonely refugee I am, and yet,

...behind the borders of your body, for eternity I’d stay

Unfetter my feathers! Out of this misery, that is endless

--

Lyrics: Shahin Najafi & Mazdak Nezafat

Translation: J. Gh

5 - Bahman
Music: Shahin Najafi
Lyrics: Mazdak Nezafat
Mixing: Petros Babityan

Dyaloge, Inc.

بهمن

من: آنکه رفت و هیچ زمان برنگشت! من

او که پناه برده به اعماق غار هام

من: زخم، خنده، لهجه‌ ی خون‌گرم رشت! من

برلین نصف و نیمه به دستِ حصار هام

من لنگرود و خاطره‌ای عاشقانه‌ ام

من: رودسر، دو پای به حالِ گریختن

من ردِ پای ترکیه بینِ ترانه‌ام

من: دست و پا در آتنِ در حالِ ریختن

من: خانه روی تاول و ما/سوله بر دمَل

می‌خواستم سر از همه جا در بیاورم

من روح چند تا جسدم از سیاهکل

در آسمان ابری لندن شناورم
من: خاک گرم فومن و طعمِ کلوچه‌ هاش

من: یک کلاغ پیر، کر از قیل و قال خود

من: کُلن سرد و دربه‌ دری توی کوچه‌ هاش

در من کسی‌ ست، شاهد مرگ و زوال خود

من گریه‌ ام! تداوم باران انزلی

کشتی نشسته است درونم به خاک و گل

من: آخرین مسافرِ بر روی صندلی

من: درد مانده منتظرم در بروکسل

من کلبه‌ های تالش مستم، سیاه‌ مست

سوراخی از عرق‌سگی از کله تا کبد

مغزم که زیر زلزله‌ ی شهر مانده است

من رودبارِ له شده‌ام در دلِ سوئد

من یک فراری‌ ام، شبحی چندگانه‌ ام

یک خارجیِ منتظرِ لحظه‌ ی دیپورت

من مرده‌ام! جنازه‌ ی در راهِ خانه‌ ام

من اَملشم که خاک شده در فرانکفورت

من: خانه روی تاول و ما/سوله بر دمَ

می‌خواستم سر از همه جا در بیاورم

من روح چند تا جسدم از سیاهکل

در آسمان ابری لندن شناورم

--

مزدک نظافت

Bahman

I: who went away and never came back! I…

…am who took shelter deep inside the caves

I: a wound, the heart-warming dialect of Rasht! I…

…am the divided berlin, by the walls, and the chains

I… am Langarud, and a love, remembered

I: am Rudsar, the feet on the go, running

I… am Turkiye’s footsteps, felt within the verses

I: floundering legs, struggling hands, A figure left at the collapsed Athens, crumbling

I: A house built on the blister, and Masuleh, is us, storehouses, swelled on abscess

I wanted to make head or tails, at each and every place

I: am the soul of corpses stemming out of Siahkal’s abyss

Floating in London, on its cloudy skies, its grey airspace

I: the warm soil of Fouman, and its Koloocheh’s flavor, its mouthfeel

I: an old crow, stone-deafen by its own caw

I: the freezing Cologne, and the wandering, well within its streets

Deep inside of I…, there’s someone, witnessing their own demise

I… am the wail! The next season, of Anzali’s rain

Inside me, a ship is wrecked, mudded in clay

I: the last passenger, sitting on a chair

I: the remainder pain, awaiting at Brussels

I… am the befuddled cottages of Talesh, a blackout drunkard

A booze-made cavity, stretched across, from the liver, through the mind

I… A brain, buried under the city’s quake

I… am Roudbar, whom in Sweden, has been pressed, and is crushed

I… am a fugitive, a manifolded spectre

A foreigner, in trepidation of deportation, a long wait

I… am dead! On his way home, a cadaver

I… am Amlash, embedded, buried inert, at Frankfurt

I: A house built on the blister, and Masuleh, is us, storehouses, swelled on abscess

I wanted to make head or tails, at each and every place

I: am the soul of corpses stemming out of Siahkal’s abyss

Floating in London, on its cloudy skies, its grey airspace

--

Lyrics: Mazdak Nezafat

Translation: J. Gh

​

​

6 - Afkhoonestan (feat. Elaha Soroor)
Music: Shahin Najafi
Lyrics: Mohammadreza Haj Rostambegloo
Arrangement & Mixing: Faarjam Saidi
Guitar: Pouya Mahmoodi & Faarjam Saidi

Dyaloge, Inc.

​

افخونِستان

ای زهر سرنوشت به کامت تلخ

ای زادگاه ناموران ای (بلخ)

ای ماه سر به چاه فرو برده

ای (نیمروز) بغض فرو خورده

آه ای (هرات)، ارگ و دبستانت

کابل کجاست نعرهی مستانت

با سرزمین شرزه پلنگانم

تهمینه‌ ات کجاست (سمنگانم)

از چشم چشمه‌ های (بدخشان) خون

تا کوچه‌ های خاکی (پروان) خون

خون است تا به خاک خراسان آب

آب است تا به خاک خراسان خون

بابام زیر آهن و آتش مرد

تنها برادرم که به ترکش مرد 

همشیره‌ ی نجیب دم بختم

زیر جهادیان تن‌ لش مرد

چشمم به راه دختری از (قندوز)

سم سرکشید از غم و خوابش برد

بی عاقبت منم که جهانم را 

دستان شوم اهل بهشت آشفت

دیگر میان اینهمه بدبختی 

 از مادرم نپرس نخواهم گفت 

از مادرمم نپرس نمی‌گویم 

از مادرم نپرس نخواهم گفت

--

محمدرضا حاج رستمبگلو

Afkhoonestan (feat. Elaha Soroor)

Hey you! whose mouth’s been bittered, bitten, by the ill-fortune’s venom

Hey Balkh! the birthing place of the esteemed ones, the people of honor

Hey you! You, who’re the moon, fallen in a well

Hey you! Nimruz, the suppressed grief, and unexpressed despair

Oh, dear me, Herat! Your primary school, and your citadel

Hey Kabul! Where do I find, the roaring, and the cheers of your drunkards

I’m talking to you! The land of the untamed leopards

My dear Samangan! let me know where to look for your Tahmineh? 

Blood is dripping, from the fountains of Badakhshan

Blood is dripping, right through the dirt roads of Parwan

The water flowing towards Khorasan, that’s the red stream 

That’s the blood spilling towards Khorasan, the red stream 

My dad, buried under fire and iron blocks

My only brother, who met his demise by the blast of the guns

My pure sister, the never to be bride…

To Jihadi bastards, to their unholy lust, surrendered her innocence, and bit the dust

My eyes, locked on the roads, awaiting a girl from Kunduz

The girl who swallowed poison, and fell through a never-ending sleep, for sure

The “Never-ending” is me, the one whose whole world…

…was overwrought by the dire hands of the people, who’re waiting by their heaven’s door

Please, amidst this flood of misfortunes, of which I’m overload…

…don’t you ask about where my mother is, and “where’s her abode”

Don’t you ask about what happened to her, I wouldn’t disclose

Don’t you dare ask about her, you wouldn’t hear a peep, you would not be told…
--

Lyrics: Mohammadreza Haj Rostambegloo

Translation: J. Gh

7 - Naji
Music: Shahin Najafi 
Lyrics: Eli Soltani
Arrangement: Mehrdad Farid
Mixing: Pedram Afshin

Dyaloge, Inc.

​

ناجی

گفـت عاشـــق شده ام بغض مرا بـــاور کن

 که در آغوش من اندوِه قفــس نیست ولــی 

عشق میخواست ونفرت به تنم ميانداخت

عاشقي چرخه ي انسان وهوس نیست ولي

تن عریان شده‌ای بودم و از شرم حیات

نفسم حبس‌ترین حادثه‌ی ممکن بود

خفقانی که مرا دور خودش می‌پیچید

همه مرداب پر از خشم ولی ساکن بود

تَـــرک میكرد مرا، آنچه به من بـــاور داد

که همه باور من سوخت و خاکستــر شــد 

 ُمهربستن به لب  امروز خودش هم دردیست

 اعتمادی که فرو ریخت و ِهی بدتـــر شــد

همه فریــاد شدم ، از غم تنهایــی خود

که تَعَرض نکند هیــچ کسی بر بَــدَنــم 

همه زخم است تنم، زخم تبرهایی که 

شده مجموع ِ همین آدم سنگی که منم

شده‌ام جســم غریبی که َورای بــودن

رنج ها میکشم و ُمهر لبم دوخته است

من همانم که به دنیای شما مشکوکــم

و تنم در قفس رابطه ها سوخته است

تَـــرک میكرد مرا، آنچه به من بـــاور داد

که همه باور من سوخت و خاکستــر شــد 

 ُمهربستن به لب  امروز خودش هم دردیست

 اعتمادی که فرو ریخت و ِهی بدتـــر شــد

--

الی سلطانی 

Naji (The Savior)

He said: “I’ve fallen in love, believe my distress…

…Since, my arms, is not a cage, made from despair”, But…

 …despite the love that he sought, deep in my bones, with hate, I was fraught

But … entangled in a maze of the man and his lust, the love ought to be not

There was I, naked and, with nothing on; Being ashamed, just to survive, So…

…my breath, was held in custody, there it was, the epitome, of captivity

The suffocation, tied me up, around its rigidity

Overflowed with wrath, there was the morass; Yet, inert it seemed, with no calamity

It started to leave, what had taught me to believe

All my beliefs, were burnt, and to ashes they turned

Now, sealing the lips is, yet another disease

A trust that collapsed, then become worsened, and decayed

A howl, an outcry, is what I became, from my loneliness, along with pain

So that my body, stay safe from assault, from the nobodies, and all who’d bear a name

My body’s all cuts, all bruises, which are the remains, from the traumas, of the axes…

…that out of which, the stones of, this cloistered castle’s been made

I’ve became, a strange piece of flesh, which besides existing…

Lives along agonies, with its lips all sealed, refrained from speaking

I am the one, who suspects your world, all the dead, and all the living

And this ablaze shape, is my body, burnt in the cages, of the relations, and of the bondings

It started to leave, what had taught me to believe

All my beliefs, burnt, and to ashes they turned

Now, sealing the lips is, yet another disease

A trust that collapsed, then become worsened, and decayed

--

Lyrics Eli Soltani

Translation: J. Gh

8 - Morphine 
Music & Lyrics: Shahin Najafi
Mixing & Music Production: Babak Rezvani
Guitar: Romain Grude

Dyaloge, Inc.

​

مرفین

رو خون از شاخ شب

جدول حل شد تو چشمام

وحشت، تنها رفیق

با آواز رفتگرها

می‌ترسم از بیداری

تا نپری از خوابم

بیزار از روشنایی

تسلیم سایه‌ها

لالایی لالایی

لالایی لالایی

مرفین من باش

می‌خوابم 

مرفین من باش

در سایه‌ها

من ظاهرا در مرگ در تمایل و تداوم من فردا پردازم نمی‌خواهیم زودتر خدای بردید خدای را دیرتر خدا پیروز دهیم خواهر عزیزم خواندم کارهایم چون کارهایم چون کارهایم جای کامل جادوی جاوید جادوی جاوید تو قبلا اینطوری شده بود پلک پلک پلک پ پ پ پ م م م من مرحوم کارهاها ها ها کارهایم م م م م مریم مریم کا کا کا کارا کارا م مریض 

با من بیا من آرومت می‌کنم همه ی زندگی رنجه همش رنجه همش دروغه همش کثافته با من بیا آروم می‌برمت هیچ دردی  نیست هیچ رنجی نیست هیچی هیچی نیست 

با من بیا

--

شاهین نجفی

Morphine

Surfing on the blood, dripping from, the antlers of the night

The street curb, a crossword, solved inside my eyes

Horror, the only friend

With, the street sweepers’ tune

I fear, to be awake

So, you won’t jolt out of my sleep with a shake

Loathing, the light

Succumbing, to the shadows

Hush, little baby don’t you…

Hush, little baby don’t say a word

My morphine, you be!

I will sleep

My morphine, you be!

Amidst the shadows…

I, apparently, in death, in tendencies, in survival, am a future-fabricator… We don’t need it, hurry up! The God, You’ve expelled the God, On God! Don’t you hurry, Victorious you made me, My lovely sister, I have sang, I have written, My songs, My melodies, My poems, Since what I’ve done, Such as which I’ve sang, A place, of entireness, Eternal magic, Perpetual spells, You’ve experienced this, before I do, Blink, blink, blink… b-b-b… I am d-d… I am d-d-d… d-d-d-d… Deceased, I am… My work, My s-s-s, Songs, …m-m-m… M-m-y, My h-h… Ha-Ha…, Harmonies… My m-m-m, My m-m…Melodies… M-m-m-y… Maryam… Maryam… My… M-m-m-y, My s-s-s, mmm, My s-s-so, … Songs, d-diseased…

Come with me, I’ll pacify you, All life is suffering, All is agony, All is a lie, All is shit, Come with me, I’ll take you out slowly, There’s no pain, There’s no agony, Nothingness, There is nothing…

​

Come with me…
--

Lyrics: Shahin Najafi

Translation: J. Gh
 

--

Album Mastering: Petros Babityan

Album Cover Photography: Hoorad Photography