SADE
Sade is Shahin Najafi’s 7th album and it was released on May 1, 2015. The genres of this album are alternative rock and grunge. The album’s name was inspired by the name of the great French philosopher and writer Marquis de Sade.
آلبوم صاد در سبك آلترناتيو راك و گرانچ توسط شاهين نجفى در سال ٢٠١٥ در آلمان منتشر شد. نام صاد برگرفته شده از نام ماركی دوساد فيلسوف و نويسنده بزرگ فرانسوی ست
Music: Shahin Najafi
Arrangement & Orchestration: Majid Kazemi
Lyrics:
Shahin Najafi
Yaghma Golrouee (Alice)
Maryam Hooleh & Shahin Njafi (Sade)
Cover: Ali Baghban
Mammad Nobari Music Video: Shahryar Ahadi
Aureliano Music Video: Shahram Azimi
MAMMAD NOBARI
موزیک ویدیو ممد نوبری
MAMMAD NOBARI MUSIC VIDEO
Music and Lyrics: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Director: Shahryar Ahadi
Mammad Nobari
When all were thirsty lips
it was only you who offered water to all
They severed your head in childhood
it’s you who is standard-bearer and free
To die for you being oppressed, Seyyed
to die for your honour and ambition, Seyyed
Oh, what wars you ended up going to
yes you are rebellious and eminent, Seyyed
You ripped away the membranes of lies
what’s menses, you rolled in blood
In the car, park, garden and the vacant house
you fought for your honor and prestige
Mammad Nobari, you take away ladies’ heart, heart, heart
Mammad Nobari, you take away youth's heart, heart, heart
All my oaths were on your head
all the being and non-being were sacrificed for you
Since the day of covenant between God and Adam, I’m a captive of your love
Seyyed; know that I’ll die without you
O the vulgar pillar of every marriage
faces are awe-struck by seeing you
O the existential weight of the world of curse
the water gun that kills girls
O the sleeping Hallaj in underpants
O dragon, the staff of Moses
The last miracle, talking organ
O you the healer, the Cross of Jesus
Mammad Nobari, you take away ladies’ heart, heart, heart
Mammad Nobari, you take away youth's heart, heart, heart
O you the entry and exit of pure love
O your pilgrimage leading to oblation
O the python snake in the bed
O the naughty on Friday nights, impatient
O the main cause of mankind spread
O the infamous sacrifice for horniness
The just verdict for the nation in the scene
O you worthy of the title ‘Leader’
O the Basiji believer in principles
O the follower of Imam’s and prophet’s path
O the sole universal principle
O the faithful who lost head; O willy
Mammad Nobari, you take away ladies’ heart, heart, heart
Mammad Nobari, you take away youth's heart, heart, heart
ممد نوبری
وقتی که همه تشنه لب بودن
تنها تو بودی که به همه آب دادی
سرتو تو بچگیت بریدن
تویی که علمداری و آزادی
فدای مظلومیتت سید
فدای غیرت و حمیتت سید
آخ که چه جنگایی که تو نرفتی
آره سرکش و سربلندی سید
تو پرده های دروغ و دریدی
قاعده چیه تو خون غلطیدی
توماشین، پارک و باغ و خونه خالی
واسه شرف و حیثیتت جنگیدی
ممد نوبری
دل دل دل خانوما رو می بری
ممد نوبری
دل دل دل جوونارو می بری
تمام قسم هام به سر تو بود
فدای تو شد همه ی بود و نبود
از روز الست به عشقت اسیرم
سید بدون بدون تو میمیرم
ای رکن رکیک هر ازدواج
چهره ها از دیدنت هاج و واج
ای ثقل هستی عالم فحش
تفنگ آب پاش دخترکش
ای حلاج خوابیده تو شورتا
ای اژدها عصای موسی
آخرین معجزه آلت ناطق
ای تو شفابخش صلیب عیسی
ممد نوبری
دل دل دل خانوما رو می بری
ممد نوبری
دل دل دل جوونارو می بری
ای تو مدخل و مخرج عشق ناب
ای زیارت تو موجب ثواب
ای مار افعی تو تخت خواب
ای شیطون تو شب جمعه ها بی تاب
ای عامل اصلی نشر بشر
ای قربانی بدنام حشر
فصل الخطاب امت تو صحنه
ای لایق تو عنوان رهبر
ای بسیجی معتقد به اصول
ای پیرو خط امام و رسول
ای اصل یگانه ی جهان شمول
ای مومن سرباخته ای دول
ممد نوبری
دل دل دل خانوما رو می بری
ممد نوبری
دل دل دل جوونارو می بری
آئورلیانو
من خوب می شوم
من نرم می شوم
من رام می شوم
آرام می شوم
پولم را بده آواز سر کنم
پولم را بده لبخند تر کنم
تو هرچه بگویی چند می کنم
من خوب می شوم
من نرم می شوم
من رام می شوم
آرام می شوم
سرطان بگیر و بمیر آئورلیانو بوئندیا
امید جاری در شعر
برای تو بیا بیا
من چرت و چرت
من پرت و پرت
مشغول مکیدن نرینه ی هستی آئورلیانو…
پولم را بده تا مست گریه صدا
پولم را بده تا رقص شیهه ادا
پولم را بده نابود کن مرا
مغبون جاودانه ام سود کن مرا
بود مرا
نابود مرا
فرسوده مرا
نموده مرا
آئورلیانو
مرگ پول منه که تو جیبته پفیوز
مرگ قسط تعویقی ست
مرگ نفس کشیدن مداوم هر روز
مرگ آخرین سیگار تزریقی ست
تاریخ من طولانی ست
اما دستانم کوتاه بود و دهانم دور
نه آنقدر توانی که عرق از جبین پاک کنم
و نه آنچنان که خشمم دلیری کند
مرگ پول منه که تو جیبته پفیوز
Aureliano
I become good
I become soft
I become tame
become calm
Give me my money; I sing a song
give me my money; I bring on a smile
whatever you say, I follow through
I become good
I become soft
I become tame
become calm
Get cancer and die Aureliano Buendia
the flowing hope in poem
for your sake, come, come
I, doze and baloney
I, distant and useless
busy sucking the existence’s masculine, Aureliano …
give me my money so that, drunk, cry, sound
give me my money so that, dance, neigh, gesture
give me my money, destroy me
I am eternally swindled, make profit of me
Created me
destroyed me
worn me down
done me
Aureliano
Death is my money that’s in your pocket, jerk
death is the overdue loan
death is the daily continuous breathing
death is the last shot of cigarette
my history is long
but my arms were short and my mouth distant
neither enough strength to wipe sweat from forehead
nor such that my wrath acts in bravery
death is my money that’s in your pocket, jerk
AURELIANO
موزیک ویدیو آئورلیانو
AURELIANO MUSIC VIDEO
Music & Lyrics : Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Director: Shahram Azimi
GHAZI
Music:& Lyrics: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Qazi (The Judge)
Night, in the blackness of your eyes
it’s the colour of death, the depth of your path
O the limitless sorrow
familiar with the bad and the worst
My body will not get wounded at the hands of you
you are in the depth of the grave for me forever
You the storyteller of the dark night, awaiting at the bottom of the valley
looking forward to my fall, the bad wolf, the lamb’s enemy
Now that I am the elegy singer for the murder of flowers
I’ll take the night back from you for my tomorrow
Though my people have died
they capitulate to your blade
The shame of history is on the forehead
who is broken? Who is saddened?
With a handful of poems and songs
it’s not possible to fight with you
Because you are the Sharia judge
it’s not possible to dance before you
Now that I’m the elegy singer for the murder of flowers
I’ll take the night back from you for my tomorrow
قاضی
شب تو سیاهی نگاهت
رنگ مرگ عمق راهت
ای غم بی در و پیکر
آشنا با بد و بدتر
تن من زخمی دست تو نمیشه
قعر گوری واسه من تا به همیشه
تو قصه گوی شب تاریک منتظر تو ته دره
چش به امید سقوطم گرگ بد دشمن بره
حالا که مرثیه خون قتل گلهام
شب و از تو پس می گیرم واسه فردام
مردمم اگر چه مردن
سر به تیغ تو سپردن
شرم تاریخ رو جبین
کی شکسته کی غمینه
با یه مشت شعر و ترانه
با تو که نمیشه جنگید
آخه تو قاضی شرعی
پیش تو نمیشه رقصید
حالا که مرثیه خون قتل گلهام
شب و از تو پس می گیرم واسه فردام
SADE
Music: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Lyrics: Shahin Najafi & Maryam Hooleh
Sade
I am forgetting the depth of my head
foundering remembering my father
By spread I’m becoming plague
I want to make my shroud Kun Fayakun*
By stupor, you’re becoming strangely nuts
you’re becoming the naked lock of the sol music key
It’s existence and convolution is in your hips
you become the sexy impatient Maryam
Like Mawla (Sire) I howl in your night
in fantasy I suck the scent of your body
You laugh and faint from prayer
Fatima’s praying veil is your shroud
You cross out the mirror’s custom in my eyes
you get delighted that I’m still confiding in the well
You spit out the holiness of my verses
you make the body pregnant anew, anew, anew
Hand it to an eagle your lie gene
so maybe it will deliver your salary to you
Hedayat’s Ghazanfars have come to the alley
Marx’s Muhammads without muzzles
What foul laughter has become scenic
what molten eyes to see that you are here
---
* Kun Fayakun: Be, and it is (Phrase from Quran)
ص
دارم از یاد می برم عمق سرمو
یاد می افتم از پا پدرمو
دارم از پخش می شوم طاعون
می خوام از کون فیکون کنم کفنمو
داری از گیج، عجیب خل می شی
قفل لخت کلید سل می شی
هستی و پیچیدگیش تو باسنته
مریم سکسی بی تحمل می شی
مث مولا زوزه می کشم تو شبتو
توی رویا می مکم عطر تنتو
می خندی و غش می ری از دعا
چادر نماز فاطمه کفنتو
خط می زنی رسم اینه رو تو چشمام
حظ می کنی که هنوز سردر چام
تف می کنی تقدس آیه های منو
تنو از نو حامله می کنی از نو از نو
بده به دست عقابى ژن دروغ ات را
كه شايد او برساند به تو حقوق ات را
غضنفران هدايت به كوچه آمده اند
محمدان ماركِز بدون پوزه بند
چه خنده هاى خرابى شده تماشايى
چه چشم هاى مذابى ببيند اينجايى
ALICE
آلیس
سرزمینِ عجایبه این‌جا، دست‌هامو بگیر! «آلیسم»!
خونِ رگ‌هامو وام می‌گیرم تا همه ماجرا رو بنویسم ... ه
سرزمینِ عجایبه این‌جا، باغیه از گلای آدم‌خوار
مردمش تخمه می‌شکنن وقتِ رقصِ محکوم روی چوبه‌ی دار
سگا رو به گلوله می‌بندن، گرگایی که نشسته می‌شاشن
مَردهاش مثلِ کوه ایستادن، روی زن‌ها اسید می‌پاشن! ه
مردمی که با آرزوهاشون غرق می‌شن تو قیمه‌ی نذری
مثل یه مزرعه که گندم رو خواب می‌بینه توی بی‌بذری
دیگه فرقی نداره واسه‌ی کسی، مزه‌ی قرصِ نون، با قرصِ برنج
هنوزم می‌شه خوابِ راحت داشت توی عمقِ یه گورِ راحت و دنج
زندگی این‌جا سخته! «آلیسم»! تو صفِ خودفروش‌ها بودن
بینِ حلقه‌به‌گوش‌ها بودن، گربه تو شهرِ موش‌ها بودن
من هنوزم رو زخم‌هام هستم، می‌گم از دخترای زنده به گور
رو این پرچمِ موافقِ باد، می‌مونم مثلِ وصله‌ا‌ی ناجور
تا همیشه بُزِ گَرِ گله‌م، تا ابد یه جذامی‌ام این‌جا
شیشه‌ی شعرو برق می‌ندازم، با غمِ تو نیازمندی‌ها
روی دیوارهای فیس‌بوکِم، چوب‌خط می‌کشه یه زندانی
می‌نویسم ولی - به قول فروغ – با همین دست‌های سیمانی
همه‌ی بغض‌های ناگفته‌م، اشک می‌شن تو چشمای خیسم،
سرزمینِ عجایبه این‌جا، دست‌هامو بگیر «آلیسم»... // یغما گلرویی
Music: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Lyrics: Yaghma Golrouee
Alice
It is wonderland here, take my hands “my Alice”!
I borrow the blood in my veins to write the whole drama
It's wonderland here, it's a garden of man-eating flowers
its people eat nuts at the convict’s dance on the gallows
They shoot bullets at dogs, the wolves that pee sitting down!
its men are standing like mountain, they splash acid on women
The people who drown with their dreams in votive stew
like a farm that dreams of wheat during seedless period
It doesn't make a difference to anyone anymore, the taste of bread loaf, or rice loaf
it's still possible to have a relaxing sleep in the depth of a comfortable cozy grave
Life is tough here “my Alice”! Being in the line-up with prostitutes
being among the bondservants, being a cat in the city of mice
I'm still on my wounds; I talk about the girls buried alive
on this windward flag, I remain a misfit
I'm always the herd's mangy goat; forever I'm the leprous one here
I polish the poem’s glass, with the sadness in the classified ads
On the walls of my Facebook, a prisoner is drawing tallies
I write but -as Forough says- with these cement hands
All my untold sorrow, turn into tears in my wet eyes
it is wonderland here, take my hands “my Alice”… //
YAVASHAKI
Music& Lyrics: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Yavashaki (Stealthy)
Your plucked flower petals are burnt in this garden
the Sepah’s commander in Iraq’s army
The migration of violets in terror of bludgeon
a lifetime of melting, a season; a hot season
Life was sauce with bitter and hot flavor
a saw in the mouth with slow rhythms
Human was a salad of nail, blade and bullet
one must carry on like an old guerrilla
There is no tears left, the sadness that turned into bomb
the poet was the store, got shut down permanently
There was not a single window, the wall became voice
every woman became song, Neda in her own blood
But the tortures were not stealthy
he snatched Sattar* in front of our eyes
Now that absolutely stupor, now that drunken drunk
tell me is there still hope?
A handful of wet words in the heart of my notebook
one dagger in throat, one colt pistol in my head
Look at my foot, where is the minefield
the blood headbands, are lost in God
We move forward on the hang rope
the interpretation of our poem, braying and cawing
At times that their blade was posh with cotton
the answer to my question was vulgar curse
Trench is not silence in the fight with Shoghad
as long as poem is alive, one must carry on
But the tortures were not stealthy
he snatched Sattar* in front of our eyes
---
*Sattar Beheshti , an Iranian blogger who died under torture by his interrogator after being arrested by the Iranian Cyber Police unit for criticizing the government of the Islamic Republic.
** Shoghad the half-brother of Rostam. Rostm is the epic hero of the Persian epic Shahnameh in Persian mythology.
یواشکی
گلهای پرپرت سوخته در این باغ
فرمانده ی سپاه در لشکر عراق
کوچ بنفشه ها از وحشت چماق
یک عمر آب شدن یک فصل فصل داغ
سس بود زندگی با طعم تلخ و تند
یک اره در دهان با ریتم های کند
انسان سالاد بود از میخ و تیغ و تیر
باید ادامه داد مثل چریک پیر
اشکی نمانده است بغضی که بمب شد
شاعر مغازه بود دائم پلمپ شد
یک پنجره نبود دیوار شد صدا
هر زن ترانه شد در خون خود ندا
اما شکنجه ها یواشکی نبود
او پیش چشم مان ستار را ربود
حالا که گیج گیج حالا که مست مست
با من بگو هنوز آیا امید هست؟
یک مشت حرف خیس در قلب دفترم
یک دشنه در گلو یک کلت در سرم
پای مرا ببین میدان مین کجاست
سربندهای خون مفقود در خداست
ما پیش می رویم روی طناب دار
تفسیر شعرمان عرعر و قارقار
گاهی که تیغ شان با پنبه شیک بود
پاسخ به پرسشم فحش رکیک بود
سنگر سکوت نیست در جنگ با شُغاد
تا شعر زنده هست باید ادامه داد
اما شکنجه ها یواشکی نبود
او پیش چشم مان ستار را ربود
KHAARETO
Music& Lyrics: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Khaar e to (your barb/sister)
The birds are dead and a predator is the flock’s leader
The predestined has happened and can’t be reversed
The garlic smell in your mouth, my inner collapse motion
The emptiness of this pistachio won’t hurt the cucurbit
I wish my zeal weren’t strapped to your monument
How does the holy shrine benefit from this leisureless intercourse?
Dissimulate your eyes
Taste the rude flavor of rage
Be content and conform the others
Your cigar, your guitar, Ouch! Your barb! (Whoops! Your sister!)
Your burb pointed our eyes and
Fucked as your personal long condom (tail) ripped out
We push the curtains away and
Your original entity would be revealed
Semen (you’re me!) Semen (you’re me!)
Haven’t I come from the semen, have I?
Look I recite (the Quran)
Don’t give a fuck to the world, drink up and demolish yourself
Although the watchman beats you
Be groggy and don’t give up
Be demolished, destroy it
The wreckage weeps, the wreckage cries…
Your cigar, your guitar, Ouch! Your barb! (Whoops! Your sister!)
Your lustful glance
The lust of intoning your body
Orate, my bare world becomes the deed’s bed
From your mysterious mouth
How much poems I have sucked
My being would be sacrificed to your existence
Just hint, I’ll drift in
To your apeak stature I swear that
I’m much goofy
Your cigar, your guitar, Ouch! Your barb! (Whoops! Your sister!)
Translation by: Nick Rastin
خار تو
پرنده رنده مرده و درنده رهبر رمه صلاح کار خسروان عقب جلو نمی شود
بوی دهان سیر تو سیر سقوط سیرتم پوچی مغز پستهات رنج کدو نمیشود
کاش نوار غیرتم بند به بقعهات نبود از این دخول بیفرج امامزاده را چه سود
تقیه کن دو چشم را بچش غلیظ خشم را بمیر در قناعت بگیر رسم پشم را
سیگار تو گیتار تو آخ خار تو
خار شما به چشم ما نشانه رفت و کرد کان دم دراز شخصیت
دریده پرده ها کنار کیزنیم و فاش میشود اصالت وجودیت
منی منی منی منی
من از منی نیامدس مگر ببین تلاوتم
جهان به چیز بچهات بنوش می خراب شو
اگرچه شحنه میزند تو مست باش و پا نده
خراب شو خراب کن خرابه زار میزند خرابه زار میزند
سیگار تو گیتار تو آخ خار تو
چشم نیاز باز تو شهوت خواندن تنت بخوان جهان لخت من بستر کار میشود
من از دهان رمز تو چه شعرها مکیدهام
فدای خار بودنت خار حضور بودنم
سین بده تا سر بزنم به قاف قامتت قسم آخر گاف دادنم
سیگار تو گیتار تو آخ خار تو
Music& Lyrics: Shahin Najafi
Arrangement: Majid Kazemi
Khali (Empty)
The alley was empty, empty alley
without you devoid of any sense or dream
my soul became lost (Bakeri) for being far away from you
Endeavor (Hemat) with this yellow northerner
Twenty years is not a lot, it’s a man's lifetime
with black bandana on your light green eyes
with a stolen single shoe of my mosque-goer’s pair
run away, run away, run away, you will die
Maryam sat down so that the alley doesn’t get bloody from fear
with a white veil (chador) and a flower from the broken jasmine
Saeed was burnt so red
we became fragmented, proliferated fragments
With leftover installments we were chanting slogans
that man came with radiant and suspicious laughter
that man who was good and was making pregnant
we were aborted from narcotized mothers
We, the bright generation that got burnt out to the depth of the street
we, rabid from book so as to bite the alley
a bomb was blasted beside the school
the filthy Mr. Nourbakhsh, that Allahu Akbar Chanter principal
The clear message of confinement was in your bruised eye Masoud
let another red twenty years
with a bitter smell of ripped foot from prison
together lets deliciously crack the brain of that appointed lawyer
Your mother washed so many dishes that she melted away
she saw your picture so much that she went blind
it’s a great sorrow the heap of expectation
you take the share of my wounds from your confinement
You, dry like a look in the depth of exile
more unjust than life in the face of death
do you still cry on your foot?
do you still die bit by bit with the news?
He fired so that you get summarized in yourself
Sir, there were so many “we” Sir
so many that they weren’t finishing no matter how many we killed
and history was blood poured from raised fury
no matter how much they were giving away, they weren’t finishing
skin, acid bedding
eye, the awaiting pit holes
“we” “bed, on the bed they were giving away the dead”
they are not finishing
those wounds were strange for us
my cigarette sucked his skin
I was an appointed officer and excused
death is not an honorable job, Sir
“we” “his childish bag was full of grudge”
this was how he grew up, fatherless
as if life for him is an absolute right
mother let him pass under the book, bitter
later his wife went insane and would write poems
“we” in his neighbourhood would urinate on police’s footprints
what flavors does riot have? Sir
salty, salty, salty
we, his mother…
commander save us, thorny commander
KHALI
خالى
كوچه خالى بود كوچه خالى
بى تو عارى از هرحس و خيالى
جانم از دوريت باكرى شد
همتى كن با اين زرد شمالى
بيست سال زياد نيست عمر آدمى ست
با دستمال سياه روى چشم هاى ميشيت
با لنگه ى دزدى كفش مسجدى شده ام
فرار كن فرار كن فرار کن مى ميرى
مريم نشست تا كوچه خونى نشود از ترس
با چادرى سفيد و گلى از ياس شكسته
آنقدر سرخ سوخت سعید
ما قطعه قطعه شدیم قطعه های تكثيرى
با قسط هاى جامانده شعار مى داديم
آن مرد آمد با خنده هاى مشعشع و مشكوك
آن مرد كه خوب بود و حامله مى كرد
ما سقط شديم از مادران تخديرى
ما نسل روشنى كه تا عمق خيابان سوخت
ما هار از كتاب تا كوچه را گاز بگيريم
بمبى كنار گوش مدرسه تركيد
آقاى نوربخش كثافت آن ناظم تكبيرى
پيغام روشن حبس در چشم كبود تو بود مسعود
بگذار بيست سال ديگر سرخ
با بوى تلخ پاى چاك خورده از زندان
با هم لذيذ بشكافيم مغز آن وكيل تسخيرى
آنقدر مادرت ظرف شست كه آب شد
آنقدر عكس تو را ديد و كور شد
اندوه بزرگى ست انبوه انتظار
تو سهم زخم مرا از حبس هات مى گيرى
تو خشك شبيه نگاه در عمق غربتى
ناعادلانه تر از زندگى در برابر مرگ
آيا هنوز روى پاى خودت گريه مى كنى؟
آيا هنوز لحظه به لحظه با اخبار مى ميرى؟
شليك كرد تا تو خلاصه شوى در خويش
آقا "ما" زياد بود آقا
آنقدر زياد كه هر چه مى كشتيم تمام نمى شدند
و خون تاريخ بود ريخته از خشم آخته
هرچه مى دادند تمام نمى شدند
پوست، رخت خواب اسيد
چشم، چاله هاى منتظر
"ما " تخت، روى تخت خوابيده مرده مى دادند
تمام نمى شوند
آن زخم ها براى مان غريبه بود
سيگارم پوستش را مكيد
مأمور بودم و معذور
مرگ شغل شريفى نيست آقا
"ما " كيف كودكى اش لبريز كينه بود
اينطور بزرگ شد بى پدر
انگار كه زندگى برايش حقى مسلم است
مادر گذاشت بگذرد از زير كتاب، تلخ
بعد همسرش ديوانه شد و شعر مى نوشت
ما در محله اش روى رد پاى پليس مى شاشيد
شورش چه مزهاى دارد آقا
شور شور شور
ما مادرش …
سردار ما را نجات بده سردار خاردار