گیله ‌لوی

 

 دامونه گوده مره تنگ بومای، گیله‌لوی

شانه های جنگل برایم تنگ شده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

دارونه خال‌جی مره سنگ بومای، گیله‌لوی
از شاخه‌های درخت برای‌ام سنگ سرازیر شده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

می‌ چیلیف‌مار (برار) می جنگ بومای، گیله‌لوی
مارکور(دشمن قدیمی) من به جنگ‌ام آمده است، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

مره تؤ بزن، مره تؤ بزن، گیله‌لوی

بر سرم فریاد بزن، فریاد بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

تی خؤ ‌رگه د داز بزن، د داز بزن، گیله‌لوی
رگ خوابت را با داس بزن، با داس بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

نه تنها می چوشم وارون به‌وارس، گیله‌لوی
نه فقط از چشمان‌ام باران اشک بارید، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

مرغ وماهی مره زار به‌نالس، گیله‌لوی
مرغ و ماهی هم برای‌ام زار زار نالیدند، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

دارونه خاله‌جی خون به‌کالس، گیله‌لوی
از شاخه‌های درخت هم خون سرازیر می‌شد، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

مره تؤ بزن، مره تؤ بزن، گیله‌لوی
بر سرم فریاد بزن، فریاد بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

تی خؤ ‌رگه د داز بزن، د داز بزن، گیله‌لوی
رگ خوابت را با داس بزن، با داس بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

مو خواستم تره خوشبخت بوكونم،گیله‌لوی
می‌خواستم تو را خوشبحت بكنم، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

تی‌جونه تازه رخت دوکونم، گیله‌لوی
لباس تازه‌ای به تن‌ات بپوشانم، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

تی فاکونکه سقفا کونم، گیله‌لوی
روی کلبه‌ات سقفی بزنم، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

مره تؤ بزن، مره تؤ بزن، گیله‌لوی
بر سرم فریاد بزن، فریاد بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

 

تی خؤ ‌رگه د داز بزن، د داز بزن، گیله‌لوی
رگ خوابت را با داس بزن، با داس بزن، ای دختر دوست داشتنی گیلان

--
با ياد و خاطره جناب فريدون پوررضا آموزگار موسيقى گيلان

​

========

 

وفا

 

دیله‌ به‌ دیل، کویه‌ رایه‌
دل به دل کجا راه داره

 

وفا نیافته، روسوایه
وفا ندیده رسوا میشه
‌
‌ هچین‌ تره‌ فدا نوکون‌
بیخودی خودتو فدانکن

 

‌ فدای‌ بی‌ وفا نوکون‌
فدای بی وفایی نکن

 

وفا به‌ باد بده‌ مره‌
وفاداری منو به باد داد

 

‌ زمانه‌ یاد بده‌ مره‌
اینو زمونه یادم داد

 

که‌ هر کی‌ بی‌نوا تره‌

که هرکسی ساده تر و بی آلایش تره

 

محبت‌ آشنا تره‌
محبت وعشق رو بیشتر میشناسه

--
شعر : زنده یاد شیون فومنی
با ياد و خاطره شاعر بزرگ گيلان شيون فومنى  و صداى سبز گيلان فرامرز دعايى 

 

=======

 

چه كنم

 

 تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم
چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان را

ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم
نه نهانم نه پدیدم چه کنم کون و مکان را

ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را

--
شعر: مولوى

======

 

 ديلمان

 

دو واره آسمانه دیل پورابو
دوباره دل آسمان پر شد

 

سیه ابرانه جیر مهتاب کورابو
مهتاب، پشت ابرهای سیاه کور شد

 

ستاره دانه دانه رو بیگیفته
ستاره ها، دانه به دانه، ‪-‬از من‪-‬ روی گرفتند

 

عجب ایمشب بساط غم جورا بو

امشب، بساط غم چه عجیب جور شده است

--

با ياد و خاطره آموزگار موسيقى گيلان فريدون پوررضا

​